Hallo, ik ben Melissa. Ik ben 36 jaar en ik woon reeds 6,5 jaar hier op den Dornik.
In het begin kende ik niemand. Maar omdat ik de kans kreeg om met de hond te gaan wandelen van mijn buurvrouw – wat ik met veel plezier jaren heb gedaan – kwam ik toch meer en meer mensen tegen. Maar het is niet evident om de mensen allemaal buiten te krijgen. En toen kwam de Luysterkeet. De Luysterkeet hebben wij ontdekt het allereerste via een flyer. Dit ging over de seniorengids, maar er hing een bonnetje aan voor een gratis wafel. Die dag had ik mijn ouders op bezoek. We zijn op het terras gaan staan en met enthousiasme van Hendrik en zijn collega’s, zijn we uiteindelijk toch naar beneden gelopen om een wafel te eten. En sindsdien was ik verkocht. Als ik kon, dan zou ik er sowieso bij zijn. Het was goed te zien dat het de mensen samenbracht. En het contact tussen de buren liep beter, waardoor er denk ik wel een grotere bereidheid is om anderen te helpen. Zelf zit ik met een zieke kat, waardoor ik wel hulp moet vragen. Al is dit niet even gemakkelijk.